Seçim Kazanma Rehberi: Muhalefet için Stratejik Bir Yol Haritası
Türkiye’de muhalif siyasetin uzun süredir temel şikayeti, seçimleri kazanamamış olmasıdır. Muhalefet partileri bu durumu genellikle iktidarın devlet imkanlarını seçim kampanyalarında kullanması gibi nedenlere bağlasa da, bu tek başına bir açıklama olamaz. Eski bir özdeyişin söylediği gibi, hiçbir mazeret başarının yerini alamaz. Nitekim Adalet ve Kalkınma Partisi (AK Parti), iktidara ilk geldiğinde bürokrasideki direnç, 28 Şubat süreci ve askeri vesayet gibi ciddi engellerle karşılaşmış olmasına rağmen birçok seçimlerde başarı elde etmeyi başarmıştır.
Bu durum, Türkiye’deki muhalefetin iktidar olma yolunda eksik kaldığı birçok nokta olduğunu göstermektedir. Bu yazıda, muhalefetin seçim kazanabilmesi için gerekli stratejik adımları ve çözüm önerilerini tartışacağım.
Kesin Seçim Kazandıracak Stratejiler
1. İktidar Olma İsteğini Yeniden Kazanmak
Muhalefetin en büyük sorunlarından biri, iktidar olma inancını ve hırsını yitirmiş olmasıdır. Seçmen, güçlü ve kendine güvenen liderler ve partiler görmek ister. Ne istediğini bilen, net bir duruş sergileyen siyasetçiler seçmene güven verir. Ancak, muhalefetin bu eksikliği, seçmenlere de yansımakta ve potansiyel oy oranlarını düşürmektedir. Partilerin “küçük olsun, benim olsun” anlayışıyla hareket etmek, başarı getirmemektedir.
2. Yargı Reformuna Gerçekçi Yaklaşımlar
Türkiye’de kronikleşen yargı sorunları, seçmen açısından önemli bir kaygı kaynağıdır. Milyonlarca dava dosyasının çözümsüz kalması, hukuka olan güveni zedelemektedir. Muhalefet, bu konuda radikal bir öneri sunmalıdır: 2012’den itibaren sonuçlanmış, ancak tarafların haksızlık yapıldığına inandığı siyasi veya idari dava dosyalarının yeniden ele alınmasını sağlayacak bir yasa tasarısı hazırlamak. Böyle bir yaklaşım, adalet talep eden geniş kesimlerin seçmenin ideolojik görüşü ne olursa olsun desteğini kazanır.
Bu süreç, yargıya ek iş yükü ve maliyet getirecektir. Ancak, davayı tekrar açan tarafın kaybetmesi durumunda tüm yargı giderlerini karşılaması gibi düzenlemelerle maliyetler kontrol altına alınabilir. Bu adım, toplum ile devlet arasındaki güveni yeniden inşa etmede büyük bir etki yaratacaktır.
3. Soruşturma Dosyalarının Şeffaflığı
Savcılık soruşturmalarının Damokles’in kılıcı gibi kullanılması, vatandaşlarda ciddi bir mağduriyet algısı yaratmaktadır. Yıllar önce açılmış, dondurucuda bekletilen, zamanı geldiğinde aktifleşen yüzbinlerce savcılık dosyası vardır. Gerçek delillere dayanmayan savcılık soruşturma dosyalarının hızla kapatılması, aksi takdirde ilgili savcılar hakkında hukuki işlem yapılması gerektiği seçmenlere anlatılmalıdır. Bu, hukukun tarafsızlığına olan inancı güçlendirecektir.
4. Şeffaf Yönetim Taahhüdü
Türkiye’deki bürokraside ve siyasette şeffaflık eksikliği, uluslararası endekslerde de sıklıkla gündeme gelmektedir. Muhalefetin, devlet yönetiminde şeffaflığın nasıl sağlanacağına dair somut adımları seçmene anlatması gerekir. Bilgi edinme yasasının kapsamının genişletilmesi ve devlet harcamalarının denetlenebilir hale getirilmesi bu sürecin temel taşlarıdır.
5. Kalifiye Kadroların Eksikliği
Muhalefet partilerinde yetişmiş kalifiye kadro eksikliği göze çarpmaktadır. İktidara talip bir parti, hangi bakanlıklara hangi isimleri atayacağını ve bu kişilerin hangi reformları yapacağını önceden açıklamalıdır. Örneğin; ekonomi, dış politika, enerji, eğitim gibi konularda bir gölge kabine oluşturulmalı ve bu ekip, düzenli olarak iktidarın icraatlarını eleştiren ve alternatif politikalar öneren düzenli aylık raporlar yayımlamalıdır. Bu, seçmene devleti yönetebilecek liyakate sahip bir muhalefet algısı oluşturacaktır.
6. Sorunların Gerçekçi Tespiti
Bir sorunun çözümü, ancak doğru tespit ve teşhisle mümkündür. Türkiye’de muhalefetin yaptığı en büyük hatalardan biri, sorunları ideolojik çerçevelerle ele almasıdır. Örneğin; PKK’nın Kürt sorunuyla ilişkilendirilmesi, devlet politikalarını geçmişte yanlış yönlendirmiştir. Halen de yanlış yönlendirmeye devam etmektedir. Oysa PKK, Kürt Milliyetçilği maskesi ardına saklanmış Marksist-Leninist, Stalinist, Darwinist ideolojiye sahip, anarşiyi ve öldürmeyi bir eylem metodu olarak kullanan bir terör örgütüdür. Amacı Kürt vatandaşların haklarını savunmaktan ziyade, dış güçlerin güdümünde Türkiye’den koparacakları topraklar üzerinde bir uydu devlet kurmayı hedeflemektedir. Sorunları doğru teşhis edemeyen bir muhalefet, çözüm üretemez.
7. Kronik Sorunlara Çözüm Üretme
Muhalefet partilerinin ekonomi, yargı, eğitim, gençlerin istihdamı gibi kronik sorunlara yönelik çözüm önerileri yetersizdir. Bu durum, seçmen nezdinde “iktidar olursa değişen bir şey olmayacak” algısını pekiştirmektedir. İktidar olmak isteyen bir parti, bu sorunlara yönelik kapsamlı bir hazırlık yapmalı ve kamuoyuyla paylaşmalıdır. Bu hazırlıklar seçim kapanyalarından kısa bir süre önce değil seçime yıllar kala başlamalı ve iktidara gelindiğinde uygulanacak polikitalar seçmenle paylaşılmalıdır.
8. Toplumun Tüm Kesimlerini Kucaklayan Söylemler
Muhalefet liderlerinin, toplumun tüm kesimlerini kapsayıcı bir dil geliştirmesi gerekmektedir. İntikam alıcı ve kutuplaştırıcı söylemler seçmen nezdinde olumsuz etki yaratır. Örneğin, CHP’nin eski genel başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’nun “hesap soracağız” söylemi, birçok seçmen tarafından olumsuz algılanmış seçimi kaybetmeside önemli bir unsur olmuştur. Birleştirici ve umut veren bir söylem, muhalefetin oylarını artıracaktır.
Sonuç
Muhalefetin seçim kazanabilmesi, kapsamlı bir strateji ve kararlı bir duruş sergilemesine bağlıdır. İktidar olma arzusu, seçmene güven veren kadrolar, kronik sorunlara yönelik somut çözümler ve toplumun her kesimini kapsayan bir dil, başarının temel taşlarıdır. Unutulmamalıdır ki; başarı, bahanelerle değil, cesur ve kararlı adımlarla gelir. Muhalefet, Türkiye’nin mevcut sorunlarını doğru tespit edip etkili çözümler sunarak, halkın güvenini kazanabilir ve iktidar yolunda önemli bir adım atabilir.
© 2024, Bedri Yılmaz.
BedriYilmaz.com by Bedri Yılmaz is licensed under Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International
