Sovyetlerin Büyük Kıtlığı

Sovyetlerin Büyük Kıtlığı, 1932-1933 yılları arasında Sovyetler Birliği’nde yaşanan kitlesel açlık ve ölüm olayıdır. Bu kıtlık, Sovyetler Birliği’nin ilk lideri Josef Stalin’in kolektivizasyon politikasının bir sonucu olarak ortaya çıkmıştır.

Kolektivistleştirme, Sovyet hükümetinin, özel mülkiyete dayalı kırsal ekonomiyi, ortaklaşa işletilen kolhozlara dönüştürme politikasıydı. Bu politika, köylülerin topraklarını ve hayvanlarını ellerinden alarak, onları kolhozlara katılmaya zorladı. Bu durum, köylülerin direnmesine ve tahıl üretiminin düşmesine neden oldu.

1932 yılında, Sovyet hükümeti, tahıl üretimini artırmak için sert önlemler aldı. Bu önlemler arasında, kolhozlardan tahıl alımlarının artırılması, köylülere tahıl satmayı yasaklanması ve tahıl kaçakçılığına karşı sert cezalar verilmesi yer alıyordu.

Bu önlemlerin sonucunda, Ukrayna ve Rusya’nın güneyinde, kıtlık ortaya çıktı. Kıtlık, en çok Ukrayna’da etkili oldu. Ukrayna’da, 1933 yılında, nüfusun yaklaşık %25’i açlıktan öldü.

Kıtlık, Sovyet hükümeti tarafından gizlendi. Hükümet, kıtlığın varlığını inkar etti ve kıtlıktan ölenleri “tembel” ve “kulak” (zengin köylü) olarak suçladı.

Kıtlığın bilançosu tam olarak bilinmemekle birlikte, yaklaşık 7 milyon ila 10 milyon insanın öldüğü tahmin ediliyor. Bu, Sovyet tarihindeki en büyük kitlesel ölüm olaylarından biridir.

Kıtlık, Sovyetler Birliği’nin uluslararası itibarını ciddi şekilde zedeledi. Birçok ülke, Sovyet hükümetini kıtlık konusunda sorumlu tuttu.

Kıtlık, günümüzde de tartışma konusu olmaya devam etmektedir. Bazı tarihçiler, kıtlığın doğal nedenlerden kaynaklandığını savunurken, diğerleri kıtlığın Sovyet hükümetinin kasıtlı bir eylemi olduğunu savunmaktadır.

Kıtlığın kasıtlı bir eylem olduğu görüşü, Ukrayna’da yaygın olarak kabul edilmektedir. Ukrayna’da, kıtlık, “Holodomor” olarak adlandırılmaktadır ve Ukrayna’nın ulusal bir trajedisi olarak kabul edilmektedir.

BedriYilmaz.com by Bedri Yılmaz is licensed under Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International